Merhaba
Ben bir LGBT olan A.M
41 yıl İran’da yaşadım ve 2006 yılında 26 yaşındayken cinsiyet değiştirme ameliyatı oldum (kadından erkeğe) iki zorlu ameliyat geçirdim ve birçok sorun nedeniyle maalesef ameliyat tam olarak yapılamadı. Cinsiyet değiştirme eylemi nedeniyle ailem tarafından ezildim ve bundan sonra topluluğum beni kabul etmedi ve cinsel yönelimim nedeniyle işkence ve taciz korkum nedeniyle her yerde alay edildim ve taciz edildim. Sosyal, toplumun geleneksel inançlarına uygun değildi. Gizlemek zorunda kaldım. LGBT olmamı açıklayamadım. Örtünme türünü ve adımı bile seçemedim. Herhangi bir özgürlüğüm yoktu. Sizlere ifade edemediğim durumlara baruz kaldım. Bu mesele zamanla işkence ve psikolojik tacize dönüştü ve yaşam koşulları benim için İran’ı yasadışı yollarla terk edip Van’a gitmek zorunda bırakacak kadar zorlaştırdı.
Türkiye’ye geldikten sonra Göçmenlik Bürosuna başvurdum ve sığınmacı oldum. Türkçeye aşina olmadığım için Van şehrinde yaşayan İranlılara güvendim ve şu anda bana ve aileme karşı kullanılan davamı anlattım bu bana iyi geldi. Maruz kaldığım yaklaşımlar beni hem fiziki hem de psikolojik olarak çok yıprattı. Maruz kaldığım şiddet için kanıtlarımda var. Şu anda şartlar nedeniyle 12 yaşındaki oğlum bile evi tek başına terk edemiyor, namus cinayetleriyle bile tehdit ediliyoruz, artık zihinsel ve duygusal olarak güvende değiliz. Artık çok kötü bir ruh halindeyiz.
Bende insanım, benimde insan gibi yaşama hakkım var. Bu şartlar altında daha fazla yıpranmak daha fazla ayrımcılığa, tehdit ve tacize maruz kalmak istemiyorum. Güvenli bir yaşam tek gayem. Bunun için sesimi duyun bana yardımcı olun.
Ailem ve benim normal bir yaşam hakkı var, biz böyle bir yaşam istiyoruz.
11.03.2021 İnsan, Haklarıyla İnsandır.